ՀԱՅ ԱԶԳԻՆ ՎԻՇՏԸ
✎ Գէորգ Մովսէս (Գօգօ)
Արդէն դար մը անցաւ վիշտով ցաւերով, Հայ ազգին աչքերը , լեցուն արցունքով, Ողբալով , իր ցաւալի վիճակին եղեռնին,
Սպասելով ճանաչումը , շան թուրքին:
Բայց արդարութիւն կայ , սուրբ երկնքին. Համայն ազգեր պիտի ճանչնան եղեռնին. Հային կամքը զօրաւոր , հաւատքը սրտին. Սպասելով ԱՍՏԾՈՅ հրաշքին:
Հայ ազգին հոգիները թաթխուած եղեռնին արիւնին. Սպասելով ճանաչումը շան թուրքին,
Շարունակուելու 21-րդ դարուն Զոհ տալով ամէն օր , մելամաղձոտ Հալեպահային:
Չմոռնալ Իրաքի , Մուսուլի հայերուն Թալանուեցան , վտարուեցան , իրենց տուներէն . Չմոռնալ երբեք Հայուն տանջանքն ու կսկիծ Տեղահան դարձան , թափառեցան ամէն կողմ:
Ուր են ազգերը բոլոր , խոր քունի մէջ են արդեօք
Հայը կը պոռթկայ , հայը կը ցաւի , հայը կը տառապի
Կոչ կուտանք բոլոր ազգերուն , ճանչնան եղեռնին . Չմոռնալով նաեւ Հալէպահայուն կորուստին:
Անարդարութիւնը պատած է թափառական Հայուն 100տարի անցաւ եղեռնին , սպասելով հրաշքը երկնային . Պատարագներ մատուցանելով ամենուր հայ ազգին , Կոչ աղաղակելով սրբենք արցունքը Հայուն :
Հայեր , Հայեր , թող համայն աշխարհը լսէ ձայնդ. Կամքդ զօրաւոր , ԱՍՏՈՒԾՈՅ հաւատքով Պահանջենք արդարութիւն մեր սուրբ նահատակներուն . Վառ պահենք հայ ազգին պայքարի դրօշն ու եկեղեցին :
